Toen Gabriel Garcia Marquez (Colombia, 1927), winnaar van de Nobelprijs voor Literatuur, in 1999 hoorde dat hij lymfklierkanker had, sloot hij zich op in zijn werkkamer en zette zich aan het schrijven als nooit tevoren. Het resultaat is dit boek, waarin ‘Gabo’ vertelt over zijn jeugd, zijn familie, zijn land, de vele vrouwen in zijn leven en zijn jaren als journalist en beginnend schrijver tot 1955, het jaar waarin hij naar Europa afreisde. Als de oudste uit een groot gezin uit een klein Colombiaans stadje, ging hij rechten studeren, maar verruilde die studie al gauw voor de journalistiek.

Het motto dat hij deze boeiende autobiografie meegaf, maakt duidelijk hoe je deze memoires dient te lezen: ‘Het leven is niet het leven dat je hebt geleefd, maar dat je je herinnert en hoe je het je herinnert om het te vertellen’.