Prozac. Of hoe een geneesmiddel je persoonlijkheid kan verbeteren. Een antidepressivum dat ervoor zorgt dat je assertiever wordt en betere prestaties op het werk levert, je populair maakt, dat je zelfvertrouwen geeft en plezier in alles wat je aanpakt… Sinds Prozac in 1987 op de markt werd gebracht, mag dit middel zich in een ongekende populariteit verheugen.

Wat betekent het wanneer een pil bij het ontbijt een verlegen iemand extrovert maakt? Is het toeval dat toen men ervan uitging dat vrouwen rustig thuis bleven valium het geneesmiddel was, en nu assertiever gedrag van hen gevraagd wordt, veelal Prozac voorgeschreven wordt?

Is het tijdperk van de ‘kosmetische farmacologie’ aangebroken, nu we een pil kunnen slikken die onze persoonlijkheid kan verbeteren? En wat zijn de implicaties van een middel dat niet alleen een ziekte te lijf gaat, maar ook iemands persoonlijkheid verandert. Bestaat er wel zoiets als een eigen persoonlijkheid?