Toneelgezelschap ‘t Barre Land speelt Anatol (1893) van Arthur Schnitzler, bourgeois en bohémien. Een voorstelling opgebouwd uit zeven eenakters, over een man die leeft voor zijn passie voor vrouwen. Vincent van den Berg speelt Anatol en Margijn Bosch speelt al zijn inwisselbare liefdes. Op het toneel staan wel vijfenvijftig dozen, waarin Anatol de herinneringen aan al zijn vrouwen bewaart. Er zitten haarlokken in, boze brieven, een vergane roos. Weggooien kan hij ze niet, dat is zijn vorm van trouw.

Op het eerste gezicht licht geschreven gesprekken tussen Anatol en vriend Max over de liefde met telkens nieuwe dames die een rol spelen. Daarachter een afgrond van eenzaamheid, egoïsme, cynisme, ongevoeligheid. Zeven eenakters met de lichtvoetigheid van een Weense wals. Achter een façade van champagne en slagroom borrelt een leven op waarin de balans tussen schijn en werkelijkheid zoek is. Arts en schrijver Arthur Schnitzler stelde ten tijde van de opkomst van Freud een diagnose van de psychologie van intimiteit.

De eenakters ‘Vraag aan het noodlot’, ‘Kerstinkopen’, ‘Episode’, ‘Gedenkstenen’, ‘Afscheidssouper’, ‘Doodsstrijd’, ‘De huwelijksochtend van Anatol’ worden opgevoerd door Ingejan Ligthart Schenk, Vincent van den Berg, Margijn Bosch (als süsse Mädel).