Het interpersoonlijke perspectief op onderwijzen is geoperationaliseerd met behulp van twee theoretische elementen: een om de interactieprocessen in de klas te beschrijven (de systeembenadering van de communicatie) en een ander om de aard van de relatie op een bepaald moment in de interactie in kaart te brengen (het Model voor Interpersoonlijk Leraarsgedrag of MIL).

In dit proefschrift is vooral aandacht besteed aan het Model voor Interpersoonlijk Leraarsgedrag. Volgens dit model kan de relatie tussen docent en leerlingen met behulp van twee dimensies in kaart gebracht worden. Deze dimensies zijn invloed (wie bepaalt de communicatie in de klas?) en nabijheid (wat is de emotionele afstand tussen docent en leerlingen?).

Het interpersoonlijke perspectief op onderwijzen is geoperationaliseerd met behulp van de Vragenlijst voor Interpersoonlijk Leraarsgedrag (VIL), die uit 77 vragen bestaat. De vragenlijst brengt de twee interpersoonlijke dimensies van het docentgedrag in kaart via 8 gedragssectoren: leidend, helpend/vriendelijk, begrijpend, ruimte gevend/latend, onzeker, ontevreden, corrigerend en streng. De twee dimensies in het model zijn onafhankelijk, terwijl de 8 sectoren circulair geordend zijn.